ภาษาถิ่น - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ภาษาถิ่น - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ภาษาถิ่น ภาษาถิ่นไทย คนไทยที่อยู่ต่างถิ่นกัน ถึงแม้จะพูดภาษาเดียวกัน คือภาษาไทย แต่ก็อาจมีการออกเสียงและใช้คำศัพท์ต่างกันบ้าง ความแตกต่างเช่นนี้ทำให้เกิด ภาษาถิ่น ของภาษาไทยขึ้น ซึ่งเรียกว่า ภาษาไทยถิ่น ขนุนภาษาถิ่นใต้ ในรายการ “เกมท้าภาษาไทย” 1 สนุกเรียนรู้หลักภาษาไทย เรื่อง ที่มาของสำนวนไทย 2 รู้จักคำภาษาถิ่น บอกอารมณ์ 3 เรียนรู้ความหมายของคำกริยาที่เกี่ยวข้องกับการเข้าเล่มกระ ดาษ

ขนุนภาษาถิ่นใต้ ภาษาถิ่น หมายถึง ภาษาที่ใช้กันเฉพาะในกลุ่มชนหนึ่ง ซึ่งแตกต่างจากภาษามาตรฐาน เป็นภาษาพื้นเมือง หรือภาษาที่ใช้พูดกันตามท้องถิ่นต่าง ๆ ในประเทศไทย ได้แก่ ภาษาถิ่นเหนือ ภาษาถิ่นกลาง ภาษาถิ่นอีสาน

ภาษาถิ่น ภาษาอังกฤษได้ดีพอ ๆ กับภาษาถิ่น นอกจากนี้ บางคนยังพูดได้ถึง 3 ภาษา คือ ภาษาจีนกลาง ซึ่งเป็นภาษาราชการ, ภาษากวางตุ้ง และภาษาอังกฤษ รู้ลักษณ์ ภาษาไทย : ภาษาถิ่น รู้ลักษณ์ ภาษาไทย : ภาษาถิ่น เป็นภาษาที่ใช้เฉพาะในท้องถิ่น มีรูปแบบเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียง และมีความเป็นเอกลักษณ์ ผู้เขียน นรบดี สิริเนาวพงศ์ สำนักพิมพ์