ลิกนิน - วิกิพีเดีย

ลิกนิน  ลิกโนเซลลูโลส หมายถึง ชีวมวลอินทรีย์ที่ประกอบด้วย เซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส และลิกนิน พบมากในผนังเซลล์ ของพืชได้แก่ เศษวัสดุเหลือทิ้งจากไม้ทั้งไม้เนื้อแข็งและไม้เนื้ออ่อน เศษวัสดุจากการเกษตร เช่น ซัง ลิกนิน มีสูตรโมเลกุลคือ C10H12O4 ลิกนินเป็นสารประกอบระหว่างคาร์บอน ไฮโดรเจน และ ออกซิเจนรวมกันเป็นหน่วยย่อยหลายชนิด จนกลายเป็นสารประกอบเชิงซ้อนที่มีน้าหนัก

ชนิดของเยื่อใยที่สำคัญในพืชอาหารสัตว์ มี 3 ชนิด คือ เฮมิเซลลูโลส เซลลูโลสและลิกนิน สำหรับวิธีการที่ใช้สำหรับวิเคราะห์หาชนิดและปริมาณของเยื่อใยแต่ละชนิด เรียกว่า Detergent Analysis ซึ่ง  ลิกนิน มีสูตรโมเลกุลคือ C10H12O4 ลิกนินเป็นสารประกอบระหว่างคาร์บอน ไฮโดรเจน และ ออกซิเจนรวมกันเป็นหน่วยย่อยหลายชนิด จนกลายเป็นสารประกอบเชิงซ้อนที่มีน้าหนัก

นและไกลโคโปรตีน ผนังเซลล์ปฐมภูมิของเซลล์ที่อยู่ติดกันจะถูกยึดไว้ด้วย ลิกนิน คิวติน ซูเบอริน ซึ่งเป็นสารที่เพิ่มความแข็งแรง จึงทำให้มีความ โดยพืชชีวมวลแต่ละชนิดจะมีอัตราส่วนระหว่างเซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส และลิกนิน ไม่เท่ากัน จะขึ้นอยู่กับชนิดและอายุของไม้ ซึ่งพืชที่มีลิกนินมากจะมีความแข็งแรงสูง และไม้ที่มีอายุมาก จะมีปริมาณลิกนินมาก (