สุดท้ายลงที่อุเบกขา :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 มกราคม 2565
อุเบกขา อุเบกขา หมายถึง ความวางเฉย ความวางใจเป็นกลาง ลักษณะของอุเบกขาคือความไม่เอนเอียงเข้าข้างเพราะชอบ เพราะชัง เพราะหลง และเพราะกลัว เช่น ไม่เสียใจเมื่อคนที่ตนรัก
บทอุเบกขา สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม กัมมะ อุเบกขา คนข้างวัดอุทัย บุญเย็น ตั้งใจจะเขียนเรื่อง “อุเบกขา” มานานแล้ว แต่ก็หาโอกาสเขียนไม่ได้ วันนี้ขอเขียนตามที่ตั้งใจ อุเบกขา เราแปลว่า “วางเฉย” ถ้าเป็นความรูสึกหรือ เวทนา
อุเบกขา อุเบกขา หมายถึง ความวางเฉย ความวางใจเป็นกลาง ลักษณะของอุเบกขาคือความไม่เอนเอียงเข้าข้างเพราะชอบ เพราะชัง เพราะหลง และเพราะกลัว เช่น ไม่เสียใจเมื่อคนที่ตนรัก
อุเบกขา บทอุเบกขา สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม กัมมะ
คนข้างวัดอุทัย บุญเย็น ตั้งใจจะเขียนเรื่อง “อุเบกขา” มานานแล้ว แต่ก็หาโอกาสเขียนไม่ได้ วันนี้ขอเขียนตามที่ตั้งใจ อุเบกขา เราแปลว่า “วางเฉย” ถ้าเป็นความรูสึกหรือ เวทนา